Birini söküp digerini örmeye devam ediyorum. Bazen hatta tamamen üşengeçliğimden eş zamanlı olarak birinden söküp digerine örüyorum. Ve bu görünüste basit iş beni derin derin düsündürüyor. Evrende hiçbir şey yoktan var olmuyor ve var iken yok olmuyorsa yaşam da şu yukarıdaki fotoğraftan farklı mı? Doğdugumuz andan itibaren neyi 'simültane' söküp yaşadıgımıza örüyoruz ilmek ilmek? Öldügümüzde söktügümüz nedir ve neye 'örüyoruz' devamla?
Neyse ki renk var. Çünkü ışık var neyse ki... Sessizce, kendini çok öne çıkarmadan, kenardan fotoğrafa vuranımız. Ama o olmazsa olmazımız. Olduğu için olduğumuz. Söke öre dönüşüp dönüştürdüğümüz...
Ve insan ne ve insanın sınırı ne aslında?
Ve muğlak bütün bunlar, biliyorum ve açık net yazmaya isteksizim ne yalan söyleyeyim.
Ve yine de bir şey anlatıyorsa sana ne mutlu bana, ve bir şey söylemiyorsa sana bil ki üşengeçliğimden ve üzgünüm.
5 yorum:
neden aynı mahallede oturmuyoruz neden neden nedeeeeen?
Iyi de canim, ben komsularimla bunlardan konusmuyorum pek :) Yine de iyi olurdu, gel bi kahve yapip icelim derdim simdi, yapmadigimiz is degil internet üzerinden komsuluk, fakat Türk kahvem bitti benim... Yeniden edinince, dur ben seni bir arayayim. Hangi kafede bulusacagimizi sen sec:) IG Cafe, FB Cafe veya Gmail Cafe ?
FB yi kapattım bende Ig olur..
Sen ör Sök demişsin ona, Yunus Emre dertli dolap... sen anladın onu.. ben de senden sonra anladım .. iyi ki geldin biyerden hayatıma komşucum.. iyi ki Yaktın bir ateş..
Yok anlamadim, Yunus Emre okuyasim vardi cok , tam dogru kaynagi bir türlü bulamadim, sende bir seyler var gibi... Elektronik mi? Anladin sen onu :) Karsiliginda baska bir kitap gönderebilirim :))
Yorum Gönder