Müdahalesi minimumda.

En sevdigim belediyecilik anlayisi sehri biraz kendi haline birakan türlüsü...

Yani biraz relax, sadece gerektigi kadar, ama daha fazla degil...

Müdahalesi minimumda. Doğaya ve şehre güveni maksimumda.

Kaldırımda ördekler

Gecen sabah uykulu uykulu otobüste giderken gördüm. Otobüs kücük kanalin oldugu sokaktan gecerken... Kaldirimda bes bay ördek dikilmisti. Daha önce de bir sabah bir bay ve bayan ördegi görmüstüm ayni yerde, karsi kaldirimda. Sehrin ortasinda kaldirimda ördek görünce uykulu halim geciyor. Bi sasiriyorum, bi dikkat kesiliyorum. Demek hala o kadar entegre olamamisim. Hala dünyaya dogdugum ülkenin gözlügünden bakiyorum.

Yeri geldi mi, laf ordan acildi mi, bizim ülkemiz gibi yok. Anadolu bi bambaska, esi benzeri yok dünyada. Cennet cennet. Ama galiba ördekleri kendini kaldirimda bi rahat hissetmiyor. Neden kaldirimlarinda sabahlari bay veya bayan ördeklerin toplandigi bir ülke olamadigimiz sabah sorusu oldu böylece bana. Oysa ki bildigin yesil basli gövel ördek. Niye olmasin? Sonra icimdeki durup durup cevabi yapistiran taraf yanitladi beni: "Bir baskadir benim memleketim. Insanlari da bir baskadir. Bosver, öyle iste, takma kafana."

Himmpf. Peki.

Işıktı, suydu

Yine bir gün günlerden ışıktı, suydu.
Karenin hemen sağında sıra sıra arabaların parkettiği bir sokak olsa da ne gamdı.
Bu kareye izin veren bir şehir tasarlamak da az iş değildi.

Kütüphane yolundan

Dün ormana degil kütüphaneye gittik ama yollar mantar doluydu :)

Bu kamuflaj yapan minikleri oglan kesfetti :)
 

Fikra da oglandan gelsin : Bay Müller mantar zehirlenmesi sebebiyle hastaneye kaldirilmis. Doktor demis ki taburcu ederken, "Bir daha sakin bilmediginiz tanimadiginiz mantarlari yemeyin". Bay Müller demis ki "Ama doktor, ben de öyle yaptim zaten, bildigim tanidigim tek mantar sinek mantari!" :)) (Sinek mantari: Masallardan tanidigimiz kirmizi üstü beyaz puantiyeli mantar, cok sevimli ama zehirli) 

Bu yapraklara gelince... Ait oldugu agacin adi aslinda "Lale agaci". Ama benim oglan ona "Teufelsbaum" (İblis ağacı) adini verdi. O deyince ben de gördüm, ama olsun biz yine lale agaci diyelim ona :) 

Artik günler kisaldi. Eve dönerken karanlik basmaya baslamisti. Yere baksak mantarlari göremezdik, ben de "e, göge bakalim bari" dedim :)

Sehir Bahcivanlari Üzerine

Martin Rasper'in Vom Gärtnern in der Stadt adli kitabi Alman sehirlerinde yayginlasmakta olan Urban Gardening uygulamalari üzerine kapsamli bir kitap. Rasper kendisi de gerilla bahcivanmis. Münih'te bildigi bir cicekcinin gün sonunda dükkanin önüne biraktigi cicekleri Nympfenburg kanalindan tasima can suyuyla Grünwald Park'a ekermis :)

Kitapta Berlin'in ünlü Prinzessinnengarten'i, eski havaalani arazisinde kurulan Tempelhof bahcesini ( ki Avrupa'nin en büyük community garden'i imis ama 2017'den sonraki akibeti bilinmiyor),  belediyenin samimi girisimiyle vatandas desteginin ortak ürünü oldugu anlasilan Andernach "yenilebilir sehri"ni (essbare Stadt :) ve bunun gibi pek cok girisimi anlatiyor. Bu örneklerle kalmiyor, sehir bahceciliginin amacini, durusunu ve felsefesini anlatiyor. Solucanlardan ve arilardan, aynisafa ve tas armudundan, yesil damlardan, yesil duvarlardan , elmanin standartlasmasinin tuhaf öyküsünden ve bunun gibi seylerden bahsediyor.

Güzel kitap, motive edici kitap, ilham verici kitap :)

Oekom, 2012

Gectigimiz yollari ariyor gozum yine
sanirim şehir uzakta kaliyor
sanirim şehir uzakta kaliyor