Dün sincapla aramizda bir konser diyalogudur gitti. Mesela söyle:
"Hadi, yemegini ye, aksam konsere gidecegiz."
"Kon-san, kon-san!"
"Sen konser nedir, biliyor musun?"
"Kon-san!"
"Bir amca gelip sarkilar söyleyecek"
"Na-na-na! Ne söyler anne?"
"Bilmem, en azindan bize bir merhabaaa der sanirim"
*
Sincap aksama dogru "hadi kon-sana, ben kon-sana isti-om" diye sabirsizlanip duruyordu.
*
"Ben de oradaydim" demekten mutluluk duydugum nadir anlardan biriydi.
Nazim Hikmet'i kendi dilinden okumak gibi, Zülfü Livaneli'yi kendi dilinden dinlemek ve eslik edebilmek de bir ayricalik ve zevk bence.
Kapanis sarkisinin ardindan söyledigi sarkiydi su.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder