Bu diyalog 4 yasini yeni doldurdugunda gecmis aramizda. Dün not defterlerimin birinin arasindan cikti, günümü aydinlatti :

O - Anne ben kelebekleri, örümcekleri, sinekleri cok seviyorum.
Ben - Aferin, onlar cok yararli bizim icin zaten. (Didaktik anne, bulmus firsati, kacirmiyor.)
O - Anne, ben aslanlari, kaplanlari da cok severim.
Ben - Aferin, hayvanlari sevmek ne güzel.
O - Anne ben bütün yaramaz hayvanlari severim. (yaramaz = vahsi)
Ben - Cok güzel...
O - Onlar da beni sevsinler ama...
Ben - ?! Eee, söyleyeyim sevsinler.
O - Anne ben bir hayvanla tanismistim.
Ben - Hangi hayvanla?
O - Bi aslanla
Ben - Öyle miii? Nerede?
O - E, bahcede ya! ("Bahcede ya kadin, baska nerde olacak?" ses tonlamasiyla okunacak!)