Ogluma hamileligimde eski usulde (yani bir deftere bir kalemle yazarak) tuttugum günlügümü dört yil sonra bir arkadasimin sorusunu yanitlamak icin actim. Sorunun yanitini ararken o günlerde yazdigim ve coktan unuttugum bir sürü seyi tekrar okudum.
Su kisima gelince kendimi yüksek sesle gülmekten alamadim:
"Bu arada Almanca bir forum buldum. Hamilelik haftasina göre bölümlere ayrilmis. Her bölümde kendi hamilelik haftanda olan diger aday annelerin yazdiklarini ve sorunlarini okuyabiliyorsun. Böylesi daha iyi. Bu haftalarda herkesin ultrasonsuz muayene yüzünden hayal kirikligina ugradigini (Almanya'da gebelik boyunca sigortanin ödedigi ve doktorlarin önerdigi toplam ultrason sayisi 3), iki saatligine sehre gitti diye ayni benim gibi yorgunluktan yikildigini, hatta bazilarinda bulantilarin hala devam ettigini (benimki gecti artik) ögreniyorsun böylece. Bende bir anormallik mi var psikolojisinden kurtuluyorsun.
Bir de Türkce forum var takip ettigim. Orada daha cok hirsizlik yapip evden kacan Özbek bakicilardan, ithal catlak kremlerinden, Avrupa yakasindaki su herkesin önerdigi doktor bilmem kim beyin telefon numarasindan bahsediyorlar"
Kimse kirilip darilmasin.
Bizim oglan dört yasinda. Degisen bir sey yok.
