Umberto Eco'dan bir tek Gülün Adi'ni okudum. En son Siyah Kugu'da kütüphanesini gören insanlari yorumlari üzerinden kategorize edisiyle tekrar ilgimin merkezine gelip oturmustu ki, tam bir seyleri kacirdigim duygusuna kapilmistim ki, kaybettik.
Hakkinda dün okudugum su haber tüm gündemin icinde piril piril parliyor. Vasiyetini bildirmis. Benim böyle haberlere ihtiyacim var. Böyle kiyida kösede, böyle sosyal medyaya yolunu bulamadan kaybolup giden, böyle okudugun anda linkini bir kenara atmazsan bir daha bulamayacagin, böyle özü üc satirlik, ama böyle bütün gündemi devirip yere calan haberlere...
Yazarin arkadasi vasiyeti duyunca "“Bu da profesörün (Umberto Eco) son şakası” demis. Ne sakasi? Bence Eco cok ciddi! Bazi insanlar öldükten sonra bile yasayanlardan daha diri.
Bunlarin koleksiyonunu yapmak istiyorum. Dünya batarken icinde biriktirdigim cikolata kutusundan cikarip hepsini tek tek yüksek sesle okumak istiyorum. Dünya niye batti anlayabilelim diye. Dünya batarken olsun, azicik neselenebilelim diye.
2 yorum:
Hic de ilginç gelmedi bana da, okudum sonra baştan bir daha okudum kacirdıgım bir sey var mı diye, yok yani. Cok yerinde ve haklî bir istek. Bu arada ben de Gülün adını okumistum cok onceleri, ama hic bir sey hatirlamiyorjm. Saniri yeniden okuma zamani gelmis :)
okur okumaz bir tabir geldi aklıma : kahtı rical
bir de bugün kütüphanede
en altta en köşedeki rafta kutadgu biligin gözüme çarpması
sana şunu yazmam için olabilir
Ödlek ortakı dostlar cefasın ayur
Turayı borayı ajunuğ kezeyi
Vefalığ kim erki ajunda tileyi
Zamanenin bozuluğunu ve dostların cefasını anlatır
Kalkayım gideyim dünyayı gezeyim
Vefalı bir kimseyi dünyada arayayım
yani dostum bence daha epeyce zaman var :)
Yorum Gönder