Bu sabah Arno Gruen ile yapilmis bir sohbete kulak kabarttim. Arno Gruen kim mi? 92 yasinda, hala kitap üstüne kitap yazan bir psikoanalistmis, ben de bu sohbetle tanismis oldum.
Özellikle insanda korku ve bunun ruhsal dinamikleriyle ilgileniyor sanirim. Söyle bir sey anlatti. Almanya'da asiri sagci eylemleri yüzünden hapiste bulunan kimi mahkumlarla yapilan bazi calismalar varmis. Gecmisteki bazi girisimler sebebiyle biliniyormus ki, psikoanalistin nazik ve dostca yaklasmasi bu insanlar üzerinde kesinlikle bir etki göstermiyormus. Psikoanalisti hicbir sekilde ciddiye almiyorlarmis. Yeni bir yöntem olarak bu mahkumlara korkulariyla yüzlesmeleri imkani taninmis. Ne korkusu? Aci cekmekten duyduklari korku. Nasil yüzlestirmisler? O kismini tam anlayamadim, cünkü sokaktan cok gürültülü bir kamyon gecti o sirada, tam duyamadim. Ama galiba tiyatroyu kullanmislar. Mahkumlarla onlara farkinda bile olmadiklari, aci cekmekten yana duyduklari korkuyu gösterecek teatral bir takim etkinliklere girismisler. Sonuc? Adamlar icine saklandiklari panzeri hayatlarinda ilk kez yirttilar. Dedi. Arno Gruen. Ben bilmem Arno Gruen kim, yeni tanistim, onun yalancisiyim. Ne dedigini bilen bi adama benziyordu.
Haa, bi de "Insanlarin hepsi orijinal olarak dogar, ama bir cogu kopya olarak ölür" diyen birinden bahsetmis, o kismini ben kacirmisim.
Bi kenara adini not edeyim, belki kitaplarini okurum dedim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder