Son zamanlarda tesadüf eseri renkler, resim ve boyamak üzerine üc kitap okuduk. 3 yas ve üstü cocuklara ana renk - ara renk kavramlarini , renklerin karistirildiginda yeni renkler elde edildigi bilgisini hos, masalsi ve basit bir havada anlatabilme becerilerine hayran oldum. Cocuklara bu konulari anlatmak ama teorik ve sıkıcı olmaktan kaçınmak isteyen herkese tavsiye ederim. Türkce cevirileri olmasa da kitaplardaki fikirlerden faydalanilabilir.
Ilk kitap yakinlarda bir baska kitabina hayran kaldigimiz Leo Lionni'nin. Sanirim meslek yasaminin ilk kitabiymis. Asli Ingilizce. Adi "Little Blue and Little Yellow" (Kücük Mavi ve Kücük Sari). Almanca'si siir seklinde, tahminen Ingilizce'si de öyledir. Hangi dilde olursa olsun sincaba siir formunda yazilmis kitaplar okumayi seviyorum. Günlük konusma dilini zaten cevresinde duyarak ögreniyor. Ama yavas yavas bir dilin yüksek, sanatsal örneklerine de kulagini hazirlamak, dilin farkli ritimleri olabilecegini farkettirmek zamani gibi geliyor bana.
Kitabin konusuna gelince. Kücük mavi diger renklerle birlikte oynamayi cok seviyor. Bir gün annesi evde degilken arkadasi sariyi aramaya gidiyor. Birbirlerini görünce sevincle sariliyorlar ve... yesil oluveriyorlar. Bütün gün sehrin degisik yerlerinde yesil yesil oynuyorlar. Aksam eve döndüklerinde anne ve babalari onlari taniyamiyor. Zavalli sari ve mavi hüngür hüngür aglamaya basliyorlar. Gözyaslarindan ayrisarak tekrar eski renklerine geri dönüyorlar. Anne-babalari onlari taniyinca cok mutlu oluyor ve birbirlerini de sevgiyle kucakliyorlar. Anne-baba kucaklasmasindan ortaya tekrar ne ciktigini tahmin edersiniz: Yesil :)
Ikinci kitap Lars Klinting'in Kasimir malt (Kasimir Boyuyor) kitabi. Ingilizce'sinin adi "Harvey the carpenter". Daha önce de bu seriden baska bir kitap okumustuk ve sincap onu cok sevmisti. Kütüphanede gördügüm anda bu kitabi da cok sevecegini tahmin etmistim. Nitekim bugünlerde aksamlari "hadi, kitap okuma zamani, dört kitap sec bakalim" deyince ilk sectigi kitap bu oluyor.
Hikaye söyle: Kasimir ve kücük arkadasi Frippe bir dolabi boyamaya karar veriyorlar. Önce hazirlik yapiyorlar, sonra dolabin her bir parcasini ayri bir renge boyuyorlar.Sira raflari yesile boyamaya gelince ellerinde yesil boya olmadigini farkediyorlar. Kasimir cözümü mavi ve sari boyalari karistirmakta buluyor. Frippe bu ise cok sasiriyor :) Kitabin sonunda hangi renklerin karisimindan hangi renklerin elde edildigine dair bir de teorik sayfa var.
Iste Türkce cevirisinin olmasini (hatta yoksa cevirmeyi) gönülden diledigim kitap. Eva Heller'in Die wahre Geschichte von allen Farben - Für Kinder, die gern malen (Renklerin Gercek Hikayesi - resim yapmayi seven cocuklar icin) adli hikayesi. Kitap aslinda sincaptan biraz daha büyük cocuklar icin. Cünkü her sayfada metinler sincabin sabredemeyecegi kadar uzun. Ama bir kac okumadan sonra onun ilgisini cekecek bir özet cikarmayi basardim. Sincabin sinifindan gelecek yil ilkokula baslayacak 4-5 cocuk gecen ay bu kitap cercevesinde inalnilmaz güzel seyler yaptilar. Onlarin cizip boyadiklari türden renk cemberlerini ben ilk kez lisede boyadigimi hatirliyorum. Ilkokulda kurbagalarin sindirim sistemi yerine bunu ögrenmis olmayi tercih ederdim. Böylesi temel bir seyi böyle erken ve böyle hos bir masal icinde ögrenmek ne güzel.
Eva Heller her renge bir kisilik vermis. Beyaz sessiz ve cekingen. Kirmizi gürültücü, sabirsiz ve dikkat cekmeyi seviyor. Mavi huzurlu ve dostca. Yesil sakin. Sari sirlardan hoslanmiyor ve biraz sivri. Turuncu dikkat secmek cabasinda kirmizidan asagi kalmiyor ve enerjik. Mor sarinin tersine fikirlerini kendine saklamayi seviyor. Biraz gizemli, ayrica kararsiz. Kimi renkler birlesince baska renkler olusuyor. Bunlar ara renkler. Kimi renkler birbirinden hic hazzetmiyor ve birbirlerine carptiklarinda daima kahverengi cikiyor ortaya. Bunlar da zit renkler. Bütün renkler birbirine girdiginde ortalik karanlik, bulanik, tuhaf renklerle kaplaniyor. Kirmizidan maviye bütün renkler yardim cagiriyor. Imdatlarina beyaz yetisiyor. Hicbir renk digerinin yerinden calmasin ve birbirine satasmasin diye kendini 6 esit parcaya bölüyor beyaz ve hepsini uygun yerlere yerlestiriyor. Böylece resim derslerinden hatırladıgımız renk cemberi ortaya cikiyor. Bu kitabin sonunda da temel renk bilgisi üzerine bir sayfalik teorik bölüm ve bir okuma listesi var. Morun ilginc sirrini ögreniyoruz orada da.
Bu kitaplari okudugumuzdan beri sincap oglumla resim yaparken renkler üzerine daha cok konusur, birbirimize kitaplardan bölümler anlatir ve daha cok eglenir olduk :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder